I Love The 80's Music

Το Pac-Man (ιαπωνικά: Χέπμπορν: Pakkuman) είναι ένα βιντεοπαιχνίδι arcade της Namco. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία στις 22 Μαΐου του 1980 με το όνομα "Puck-Man". Το όνομα αυτό προέρχεται από την ιαπωνική λέξη "πάκου", η οποία στα ιαπωνικά συμβολίζει το θόρυβο που κάνει κανείς ανοιγοκλείνοντας το στόμα του. Το παιχνίδι δημιουργήθηκε από τον σχεδιαστή Τόρου Ιβατάνι. Εγκρίθηκε για διανομή στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Midway και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1980 με το όνομα Pac-Man, επειδή η επιγραφή "Puck-Man" με ευκολία μπορούσε να μετατραπεί σε υβριστική με απλή Το Pac-Man (ιαπωνικά: Χέπμπορν: Pakkuman) είναι ένα βιντεοπαιχνίδι arcade της Namco. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία στις 22 Μαΐου του 1980 με το όνομα "Puck-Man".

Το όνομα αυτό προέρχεται από την ιαπωνική λέξη "πάκου", η οποία στα ιαπωνικά συμβολίζει το θόρυβο που κάνει κανείς ανοιγοκλείνοντας το στόμα του.
Το παιχνίδι δημιουργήθηκε από τον σχεδιαστή Τόρου Ιβατάνι. Εγκρίθηκε για διανομή στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Midway και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1980 με το όνομα Pac-Man, επειδή η επιγραφή "Puck-Man" με αντικατάσταση του γράμματος P σε F.

Σαν παιχνίδι όμως ήταν το ίδιο όπως η ιαπωνική έκδοση με μόνη διαφορά ότι τα φαντάσματα δεν λέγονταν άλλο Akabei, Pinky, Aosuke και Guzuta, αλλά Blinky, Pinky, Inky και Clyde.
Στις 3 Ιουλίου 1999 ο Μπίλι Μίτσελ πέτυχε ιστορικό ρεκόρ: οδήγησε τον Pac-Man μέσα από όλους τους 256 λαβύρινθους (σταματώντας σε αυτόν του 256 λόγω kill-screen) με το μέγιστο δυνατό σκορ, δίχως να χάσει ούτε μια ζωή.
Μάζεψε όλα τα μπόνους και έφαγε όλα τα μπλε φαντάσματα. Το μέγιστο δυνατό σκορ είναι 3.333.360 και λέγεται «τέλειο αποτέλεσμα» («perfect game»).

Τον Μάιο του 2000 ο Ρικ Φόδεργκιλ πέτυχε το δεύτερο χρονολογικά τέλειο αποτέλεσμα. Το τρίτο πραγματοποιήθηκε από τον Κρις Άυρα τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου.
Ο Άυρα πέτυχε συγχρόνως νέο ρεκόρ χρόνου: Κατάφερε να περάσει τον pac-man μέσα από τους 256 λαβύρινθους σε 3 ώρες, 42 λεπτά και 4 δευτερόλεπτα.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο 256ος λαβύρινθος (το kill-screen) είναι δυνατό να εκπληρωθεί.
Ενώ το αριστερό μέρος της οθόνης δείχνει κανονικό μέρος του λαβύρινθου, στο δεξί υπάρχουν μονάχα γράμματα και σύμβολα δίχως νόημα λόγω αριθμητικής υπερχείλισης (σφάλμα μνήμης).

Ο Μίτσελ, ο οποίος λέει πως έφτασε πολλές φορές στο σημείο αυτό, υποσχέθηκε 100.000 δολάρια σε οποιονδήποτε μπορεί να αποδείξει ότι κατάφερε να εκπληρώσει το kill-screen πριν από τις 1 Ιανουαρίου 2000, χωρίς να επιτευχθεί τελικώς κάτι τέτοιο.

Το Arkanoid (Arukanoido;) είναι ένα arcade παιχνίδι αναπτύχθηκε από την Taito το 1986. Επεκτάθηκε κατά το ξεμπλοκάρισμα της αδειας τουπαιχνιδιου της Atari της δεκαετίας του 1970 με την προσθήκη power-ups, με διαφορετικους τύπους τούβλων, και με αλλη ποικιλία διατάξεων και επίπεδα, με οπτική διαστρωμάτωση και το βάθος.
Ο τίτλος αναφέρεται σε ενα καταδικασμένο "μητρικό" από την οποίο το πλοίο του παίκτη, ο Vaus, δραπετεύει.
Το Arkanoid ειχε μεγαλη επιτυχια, με αποτέλεσμα πολλοί κλώνοι και παρόμοια παιχνίδια να υπαρξουν για υπολογιστές στο σπίτι, ακόμη και πάνω από μια δεκαετία αργότερα.

Ο παίκτης ελέγχει τον "Vaus", ένα 'χώρο σκάφος' που λειτουργεί ως "κουπί" του παιχνιδιού που εμποδίζει μια μπάλα από πτώση από τον αγωνιστικό χώρο, προσπαθώντας να αναπηδήσει ενάντια σε έναν αριθμό των τούβλων.
Η μπάλα χτυπά ένα τούβλο προκαλεί το τούβλο να εξαφανιστει.
Όταν όλα τα τούβλα φύγουν, ο παίκτης πηγαίνει στο επόμενο επίπεδο, όπου εμφανίζεται ένα άλλο μοτίβο των τούβλων.
Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές (τούβλα που πρέπει να χτυπήσει πολλές φορές, που φέρουν τα εχθρικά πλοία, κλπ) και κάψουλες για δύναμη-up για την ενίσχυση του Vaus (επεκτείνει το Vaus, πολλαπλασιάσει τον αριθμό των σφαιρών, η να εξοπλίσει ένα κανόνι λέιζερ, να σπάσει άμεσα τα τουβλα κ να παει ο παικτης στο επόμενο επίπεδο, κλπ), αλλά το gameplay παραμένει η ίδιο.

Στο γύρο 33 (36 για την έκδοση του NES,) το τελικό στάδιο, ο παίκτης θα αναλάβει το αφεντικό του παιχνιδιού τον "DOH", ένα κεφάλι που μοιάζει με Μοάι.
Μόλις ο παίκτης φτάσει στον γύρο 33, θα πρέπει να νικήσει τον DOH με την υπόλοιπη έξτρα ζωή του επειδή δεν συνεχίζει στον επομενο γύρο.
Στην έκδοση NES το τελικό αφεντικό είναι στη σκηνή 36, και δεν υπάρχουν δευτερες ευκαιριες έτσι ώστε σε ολόκληρο το παιχνίδι πρέπει να ηττηθεί σε μία συνεδρίαση.

Μετά την απελευθέρωση του παιχνιδιου απο την Atari, το παιχνίδι επευφημήθηκε. Στην Ιαπωνία, οι Gamest βραβεία που έδωσανε το βραβείο Silver για να είναι ένα από τα τέσσερα καλύτερα παιχνίδια του 1986, μαζί με το Bubble Bobble επισης της Taito της Sega Fantasy Ζονε και Rygar της Tecmo.

Στην Ευρώπη, αυτό επανεξετάστηκε από Clare Edgeley περιοδικο και στο τεύχος του που ηταν αφιερωμενο στον υπολογιστή και τα βιντεοπαιχνίδια, σε σύγκριση με το Pong και Space Invaders στο simplicty και στα εθιστικά του Δεκεμβρίου 1986.
Περιέγραψε Arkanoid ως "ένα υπέροχο παιχνίδι" που είναι "Fast, πολύχρωμο, απλό και εθιστικό" και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα "μεγάλο μικρό παιχνίδι». Ήταν επίσης εμπορικά επιτυχημένο στα λομπι των gamers παγκοσμιως.
Το παιχνίδι εμφανίστηκε στο νούμερο τρία στο πανευρωπαικο διάγραμμα arcade UK Euromax το 1987, κάτω από το 1942 της Capcom στο νούμερο ένα και Wonder Boy Westone του στο νούμερο δύο.

Πολλοι απο τους 8-bit υπολογιστες (ZX Spectrum, Amstrad CPC 464, Commodore 64, BBC Micro, MSX, Atari 8-bit, η Apple II) το Αrkanoid ήταν πολύ δημοφιλες στην Ευρώπη στη δεκαετία του 1980 .

Μια εκδοση του Arkanoid η NES ήταν επίσης δημοφιλής, και το παιχνίδι επίσης ειχε μεταφερθεί για υπολογιστές 16-bit Amiga, Atari ST, η Apple IIGS και IBM PC.
Αλλη μια έκδοση για Macintosh κυκλοφόρησε το 1987 και μια αλλη εκδοση κυκλοφόρησε για το TRS-80 Color Computer το 1989.

Μια Super NES έκδοση που ονομάζεται "Arkanoid: Doh It Again" κυκλοφόρησε το 1997. Και ένα ακομα sequel, Arkanoid Επιστρέφει το 2000, που κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία για το PlayStation. 16-bit εκδόσεις είχαν ταυτόσημες γραφικά, όπως το παιχνίδι arcade.

Στο Commodore 64 η μετατροπή του Arkanoid είναι γνωστό ως το πρώτο παιχνίδι για το σύστημα για να χαρακτηρίσει τη μουσική που χρησιμοποιείται ψηφιοποιημένα δείγματα (που αποτελείται από τον Martin Galway). μετατροπές υπολογιστή δημοσιεύθηκαν από το Imagine.
Μια έκδοση για το φορητό της Nintendo DS, με τίτλο Arkanoid DS, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία, με μια απελευθέρωση της εκδοσης για Βόρεια Αμερική την 1η Αυγούστου, 2008.

Η έκδοση Amiga αναθεωρήθηκε και το περιοδικο Computer Gaming World επαίνεσε ως μια τέλεια έκδοση του παιχνιδιού arcade.
Η αναθεώρηση εξήρε τις εκδόσεις υπολογιστών για δυνατότητα αναπαραγωγής και τα χαρακτηριστικά που λείπουν από άλλα arcade-style παιχνίδια της εποχής, όπως η δυνατότητα να συνεχιστεί και μετά αφου όλες οι ζωές που χαθούν.

Μια κονσόλα Xbox 360 η έκδοση του Arkanoid, με τίτλο Arkanoid live !, κυκλοφόρησε στις 6 Μαΐου, 2009 για το Xbox Live Arcade.

Μια έκδοση WiiWare του Arkanoid, με τίτλο Arkanoid Plus !, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία στις 26 Μαΐου, 2009 στις περιοχές με τυπο χρωματικου σηματος PAL στις 21 Αυγούστου 2009 και στη Βόρεια Αμερική στις 28 Σεπτεμβρίου, 2009.

Τελος Μια έκδοση του Arkanoid για το iPhone κυκλοφόρησε παγκοσμίως στις 31 Αυγούστου 2009 και εμφανίστηκε στο App Store στις 7 Σεπτεμβρίου, 2009.
Grigorios Mavridis

Το Moon Cresta είναι ένα arcade παιχνίδι που κυκλοφόρησε το 1980 από την Nichibutsu. Ειναι Μια μεταφορα ενος αστρικού περιβαλοντος που δίνει την εντύπωση κατακόρυφης κύλισης, αλλά το παιχνίδι είναι ένα σταθερό shooter οπως το Galaxian της Namco.

Ειχε μεγαλη επιτυχια στα coin up κ ετσι εγινε κίνητρο για την δημιουργια αυτού του παιχνιδιού arcade για πολλούς 8-bit υπολογιστές στο σπίτι απο την επομενη χρονια.
Η Dempa κυκλοφόρησε επίσης μια εκδοση τόσο για το Moon Cresta και για το Terra Cresta για την X68000. Απελευθερώθηκε και δοθηκε αδεια επίσης για την Virtual Console του Wii στην Ιαπωνία, στις 9 Μαρτίου 2010 και το PlayStation 4 (Στοά Αρχεία) το 2014

Gameplay
Ο παίκτης ξεκινά το παιχνίδι με ένα μικρό διαστημόπλοιο οπλισμένος με ένα μόνο κανόνι λέιζερ. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των τεσσάρων πρώτων κύματων (πιστες) των εξωγήινων επιθέσεων, ο παίκτης πρέπει να προσπαθήσει να δέσει το πλοίο του με την επόμενη «φάση» του πλοίου την λεγωμενη προσγειωση στο διπλο κανονακι.
Αυτό το δεύτερο στάδιο έχει δύο λέιζερ εκτός από το αρχικό (συνολο 3 βολες σαν δυναμη πυρος ταυτοχρονα). (Κάθε αγκυροβολημένο κανονακι είναι μία από τις «ζωές» του παίκτη. Αυτή η έννοια του ελλιμενισμού δύο "ζωές" μαζί γινετε για να αυξήσει τη δύναμη πυρός (θα επανεμφανιστεί αργότερα στο βιντεοπαιχνιδι Galaga.)

Μετά την επιτυχή εκκαθάριση δύο κύματων των κανονιων (πιστες), ο παίκτης πρέπει και πάλι να δέσει με το τρίτο και τελευταίο κομμάτι του πλοίου, το οποίο έχει επίσης εχει δύο ακομα λέιζερ (δίνοντας στον παίκτη 5 λέιζερ συνολικά σαν δυναμη πυρος). Το trade-off για αυτό, είναι ότι το σύνολο του πλοίου είναι για ένα πολύ μεγαλύτερο στόχο. Η αποτυχία να ευθυγραμμιστεί σωστά τα στάδια κατά τη διάρκεια της ακολουθίας σύνδεσης προκαλεί την καταστροφή του σταδίου που ελλιμενίζεται με το ανωτερο κανονακι.

Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων οκτώ κύματων επιθεσεων (πιστες) των εξωγηινων εναντια στο πλοίο του παίκτη επανέρχεται στο πρώτο στάδιο και η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Εάν κάποιο από τα τρία πλοία του παίκτη χάνονται στην πορεία, η ακολουθία σύνδεσης εμφανίζεται μόνο μετά τα τέσσερα πρώτα κύματα που έχουν ολοκληρωθεί.

Το παιχνίδι τελειώνει όταν και οι τρεις πλοίου στάδια (κανονακια-ζωές) του παίκτη καταστρέφονται. Σχετικά με τις εκδόσεις Arcade και MAME, αν ο παίκτης φτάσει στην βαθμολογία των 30.000 ποντων του απονέμεται μια επιπλέον στοίβα με 3 ακόμη πλοίου-στάδια-ζωες' μαζί με το μήνυμα 'Απολαύστε ένα άλλο παιχνίδι' αν χάσει το πρώτο σετ του πλοίου-στάδια-ζωες.
Τα περισσότερα μηχανήματα arcade είχαν ένα διακόπτη στο μενου για να επιτραπεί η επιλογή του ελεύθερου παιχνιδιού που πρέπει να επιτευχθεί είτε σε 30.000 ή 50.000 ποντους σκορ, αλλά όχι και τα δύο.

Για την ιστορια ο πρωτος home computer που μετεφερε το παιχνιδι απο τα coin up στο σπιτι ηταν ο singlair ZX Spectrum
Μavridis Grigoris

Το Phoenix είναι ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι με εξωτερικού χώρου θέμα, με σταθερό shooter είναι βίντεο παιχνιδι παρόμοιο με το Space Invaders της Taito και κυκλοφόρησε το 1980. Ο προγραμματιστής του παιχνιδιού είναι άγνωστος. Σύμφωνα με το Centuri του Joel Hochberg, το παιχνίδι είχε άδεια από μια "μικρότερη ιαπωνική προγραμματιστρια εταιρια.
Η Amstar Electronics (η οποία βρισκόταν στο Φοίνιξ της Αριζόνα) πηρε την αδεια του παιχνίδιου για την παραγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Taito κυκλοφορήσε το παιχνίδι στην Ιαπωνία.

Το μητρικό Phoenix είναι ένα από τα πρώτα βίντεο arcade παιχνίδια και πρέπει να παρουσιάζεται ως μία ξεχωριστή πρόκληση.

gameplay
Ο παίκτης ελέγχει ένα διαστημόπλοιο που κινείται οριζόντια στο κάτω μέρος της οθόνης, και η πτηση του ειναι ανοδική. Οι Εχθροι ειναι συνήθως ένα από δύο είδη πτηνών που εμφανίζονται στην οθόνη πάνω από το πλοίο του παίκτη, γυρίζουν γυρω απο τον εαυτον τους και περιοδικά κανουν καταδύσεις προς την κατεύθυνση αυτή του διαστημοπλοιου του παίκτη, σε μια προσπάθεια να το συντρίψουν.
Το πλοίο είναι εξοπλισμένο με μια ασπίδα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προστατέυεται από κάποιο από τα εξωγήινα πλάσματα που προσπαθούν να συντριψουν το διαστημόπλοιο. Ο παίκτης δεν μπορεί να κινηθεί, όσο η ασπίδα είναι ενεργή και πρέπει να περιμένετε περίπου πέντε δευτερόλεπτα πριν το χρησιμοποιήσετε ξανά.

Ο παίκτης ξεκινά με τρεις ή έξι ζωές, ανάλογα με τις ρυθμίσεις.

Κάθε επίπεδο έχει πέντε ξεχωριστους γύρους. Ο παίκτης πρέπει να ολοκληρώσει ένα γύρο για να προχωρήσετε στο επόμενο.

Γύροι 1 και 2 Ο παίκτης πρέπει να καταστρέψει έναν σχηματισμό των εξωγήινων πουλιών. Ενώ ειναι σε σχηματισμό, μερικά από τα πουλιά πετούν κάτω σαν καμικάζι στυλ, σε μια προσπάθεια να καταστρέψουν το διαστημόπλοιό του παίκτη με την συντριβη τους πανω σε αυτό. Ενα χτύπημα σε ένα πουλί απο διαγώνια ο παιχτης περνει περισσοτερους ποντους στην βαθμολογία του.
Τα πουλιά είναι κίτρινα στο γύρο 1, ροζ στρογγυλά στο γύρο 2. Το διαστημόπλοιο του παίκτη δίνεται ταχεία φωτιά για τον γύρο 2, όπου τα πουλιά πετούν κάπως πιο απρόβλεπτα. Οι γύροι είναι ιδιαίτερα γνωστοι και θυμίζουν το Galaxian.

Γύροι 3 και 4 - αυγά.
Πετώντας επιπλέουν στην οθόνη και δευτερόλεπτα αργότερα στην καταπακτή, αποκαλύπτοντας μεγαλύτερα ξένα πουλιά, που μοιάζουν με phoenices, τα οποία πετουν προς το μερος κ κάτω στο διαστημόπλοιο του παίκτη. Ο μόνος τρόπος για να καταστρέψει πλήρως ένα από αυτά τα πουλιά είναι το χτύπημα να ειναι στην κοιλιά του καθε πτηνου, αλλιως ο παιχτης καταστρεφει ένα από τα φτερά του και αν και οι δύο πλευρες των φτερων καταστραφουν, θα αναγεννηθούν.
Από καιρό σε καιρό τα πουλιά μπορούν επίσης να επανέλθουν στη μορφή του αυγού για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Τα πουλιά είναι μπλε στο γύρο 3, ροζ στρογγυλά στον γυρο 4.

Γύρος 5 - Ο παίκτης παίζει ενάντια στο μητρικό, το οποία ελέγχεται από ένα εξωγηινο πλασμα που κάθεται στο κέντρο του. Για να ολοκληρώσετε αυτό το γύρο, ο παίκτης πρέπει να δημιουργήσει μια τρύπα στην ασπίδα του μητρικου για να δει ένα σαφές πλάνο απο τον εξωγηινο. Το χτύπημα του εξωγήινου γίνετε με μία μόνο βολή και τελειώνει το επίπεδο.
Το μητρικό εκτοξευει πυραύλους προς τον παιχτη και κινείται αργά προς τα κάτω προς το μέρος του παιχτη, και έχει εξωγηινα πουλιά (από γύρους 1 και 2) για την προστασία του μητρικου.
Νικώντας όλα τα πουλιά θα παράγει ένα νέο κύμα γυρων.

Το παιχνίδι συνεχίζεται με αυξανόμενη ταχύτητα και τη μη προβλεψιμότητα των πτήσεων των πουλιών και των 'Φοίνικων'.

Το Space Invaders (ιαπωνικά:Χέπμπορν: Supēsu Inbēdā) είναι arcade shoot 'em up βιντεοπαιχνίδι που αναπτύχθηκε από τον Τομοχίρο Νισικάντο και κυκλοφόρησε το 1978. Αρχικά εκδόθηκε από την Taito στην Ιαπωνία, ενώ αργότερα κυκλοφόρησε και στις Η.Π.Α από το τμήμα Midway της Bally. Το Space Invaders είναι από τα πρώτα βιντεοπαιχνίδια βολών. Ο στόχος του είναι να καταστραφούν τα κύματα εξωγήινων με ένα κανόνι λέιζερ ώστε να κερδηθούν όσοι περισσότεροι πόντοι γίνεται. Για το σχεδιασμό του παιχνιδιού, ο Νισικάντο δέχθηκε έμπνευση από το βιντεοπαιχνίδι Breakout, και τα κινηματογραφικά The War of the Worlds και Star Wars. Για να το ολοκληρώσει, έπρεπε να σχεδιάσει δικό του hardware και εργαλεία σχεδιασμού.

Ήταν ένας από προάγγελους των μοντέρνων βιντεοπαιχνιδιών και βοήθησε στην επέκταση της βιομηχανίας των βιντεοπαιχνιδιών από μία καινοτομία σε παγκόσμια βιομηχανία. Όταν κυκλοφόρησε πρώτη φορά, είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία.

Το παιχνίδι ενέπνευσε και άλλα παιχνίδια, επανακυκλοφόρησε σε πολλές πλατφόρμες, και έβγαλε αρκετά sequels. Το 1980, η εκδοχή του για το Atari 2600 τετραπλασίασε τις πωλήσεις του και έγινε το πρώτο "killer app" (ελλ.: δολοφονική εφαρμογή) για τις κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών. Το παιχνίδι έχει αναφερθεί και έχει γίνει παρωδία σε πολλά τηλεοπτικά σόου, ενώ έχει υπάρξει κομμάτι αρκετών εκθέσεων βιντεοπαιχνιδιών και κουλτούρας. Το πιξελιασμένο εχθρικό άλιεν έχει γίνει είδωλο της ποπ κουλτούρας, ενώ συνήθως χρησιμοποιείται ως σύμβολο των βιντεοπαιχνιδιών γενικότερα.

Ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια και για να το παίξει κανείς έπρεπε να βάλει νόμισμα για πληρωμή. Αν και δισδιάστατο, απλό σε σύλληψη και με στοιχειώδη γραφικά, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές και βοήθησε στη δημιουργία της παγκόσμιας βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών. Στις πρώτες εκδόσεις ήταν ασπρόμαυρο ή με ελαφρά πράσινη απόχρωση, αλλά στη δεκαετία του 1980 έγινε έγχρωμο σε όλα τα κράτη.
Τρόπος παιχνιδιού
Το Space Invaders ως διακόσμηση τοίχου

Το Space Invaders είναι παιχνίδι βολών στο οποίο ο παίκτης ελέγχει ένα κανόνι λέιζερ σε έναν οριζόντιο άξονα στο κατώτερο σημείο της οθόνης και πυροβολεί άλιεν, τα οποία κατεβαίνουν σταθερά όλο και πιο γρήγορα. Ο στόχος του παιχνιδιού είναι η εξόντωση των πέντε σειρών με έντεκα άλιεν, τα οποία κινούνται οριζόντια και κάθετα προς το κανόνι. Όταν ο παίκτης καταστρέφει έναν εξωγήινο κερδίζει πόντους και όσο περισσότεροι καταστρέφει, τόσο πιο γρήγορα κινούνται και κατεβαίνουν οι υπόλοιπο, ενώ ταυτόχρονα η μουσική του παιχνιδιού επιταχύνεται. Τα άλιεν επιτίθενται στο κανόνι πυροβολώντας το. Αν φτάσουν στο τέλος της οθόνης, η εισβολή είναι επιτυχής και το παιχνίδι τελειώνει. Κάποιες φορές, εμφανίζεται στην οθόνη ένα ξεχωριστό πλοίο και αν ο παίκτης το καταστρέψει, κερδίζει πόντους. Το κανόνι λέιζερ που χειρίζεται ο παίκτης προστατεύεται από στατικά οχυρά, τα οποία καταστρέφονται σιγά σιγά από τα πυρά των αντιπάλων αλλά και του ίδιου.
____

ο Super Mario Bros. (Sūpā Mario Burazāzu) είναι βιντεοπαιχνίδι πλατφόρμας που δημιουργήθηκε από τη Nintendo για το Nintendo Entertainment System. Κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία στις 13 Σεπτεμβρίου του 1985 για το Family Computer, αργότερα στην Αμερική για το Nintendo Entertainment System, Ευρώπη στις 15 Μαΐου του 1987 και στην Αυστραλία αργότερα το 1987. Είναι το πρώτο παιχνίδι της σειράς Super Mario και η συνέχεια του Mario Bros..

Το Super Mario Bros. είναι ορισμένες φορές γνωστό ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν ποτέ, καθώς είχε σώσει τη βιομηχανία των παιχνιδιών από μία τεράστια κρίση που άρχισε από το 1983 μέχρι το 1985.Το παιχνίδι βοήθησε στην διασημότητα του είδος side-scrolling. Το Super Mario Bros. Ηταν επίσης το βιντεοπαιχνίδι με τις περισσότερες πωλήσεις για τρεις δεκαετίες, μέχρι που το ξεπέρασε το Wii Sports.

Ο παίκτης ελέγχει τον κύριο πρωταγωνιστή της σειράς, Mario. Ο κύριος στόχος του παίκτη είναι να τρέξει στο Mushroom Kingdom, να επιβιώσει μπροστά στις δυνάμεις του Bowser, και να σώσει την Princess Peach.
Ο παίκτης μετακινείται από την αριστερή μεριά της οθόνης στην δεξιά μεριά για να φτάσει τον πόλο της σημαίας στο τέλος κάθε επιπέδου. Το παιχνίδι αποτελείται από οχτώ κόσμους με τέσσερα στάδια σε κάθε κόσμο. Το τελευταίο στάδιο σε κάθε κόσμο είναι ένα κάστρο όπου ο παίκτης μάχεται τον Bowser ή ένα από τα αφεντικά του. Κάποια στάδια είναι υποβρύχια, με διαφορετικούς εχθρούς.
Υπάρχουν επίσης και μυστικές περιοχές, οι περισσότερες όπου περιέχουν περισσότερα κέρματα για να συλλέξει ο Mario, ενώ κάποιες περιέχουν "warp pipes" που επιτρέπουν στον Mario να προχωρήσει σε αργότερα επίπεδα, αποφεύγοντας πιο νωρίτερα επίπεδα.

Κάθε στάδιο έχει διασπαρμένα κέρματα για να συλλέξει ο Mario, καθώς και special τούβλα που εμφανίζουν περισσότερα κέρματα ή ένα special αντικείμενο άμα τα χτυπήσει ο Mario από κάτω. Άλλα μυστικά κουτιά, συνήθως αόρατα, μπορεί να περιέχουν περισσότερα κέρματα ή αντικείμενα.
Το κέρδος ενός Super Mushroom μεγαλώνει τον Mario σε μέγεθος, για να δεχτεί μια έξτρα ζημιά από εχθρούς και εμπόδια, καθώς και να μπορεί να χτυπήσει απλά τούβλα από πάνω του.

Ο παίκτης έχει ένα συγκεκριμένο νούμερο από ζωές, και μπορεί να αποκτήσει περισσότερες με τη συλλογή μανιταριών 1-UP, με τη συλλογή 100 κερμάτων, νικώντας πολλούς εχθρούς με ένα κέλυφος ή να αναπηδάει σε εχθρούς συνεχώς χωρίς να ακουμπήσει το πάτωμα. Ο παίκτης χάνει μια ζωή άμα δεχτεί ζημιά από εχθρούς ενώ έχει το μικρότερο μέγεθος, πέσει σε γκρεμό ή ξεμείνει από χρόνο. Το παιχνίδι τελειώνει όταν ο παίκτης ξεμείνει από ζωές.

Ο Mario μπορεί να επιτεθεί σε εχθρούς πηδώντας από πάνω τους, με κάποιους εχθρούς να έχουν διαφορετικές απαντήσεις σε αυτό. Ως παράδειγμα, ένας Goomba θα ισιώσει και θα ηττηθεί, ενώ ένας Koopa Troopa θα αποσυρθεί στο κέλυφος του για ένα μικρό χρονικό διάστημα, επιτρέποντας στον Mario να το χρησιμοποιήσει για να νικήσει άλλους εχθρούς.
Το κέλυφος μπορεί να εκτραπεί από έναν τοίχο για να σκοτώσει άλλους εχθρούς, αλλά και να σκοτώσει η σμικρύνει τον Mario.
Άλλη μια τακτική για την εξόντωση εχθρών, είναι ο παίκτης να χτυπήσει από κάτω το τούβλο όπου στέκεται ο εχθρός. Το Fire Flower αλλάζει το χρώμα της στολής του Mario, από κόκκινη σε λευκή, και επιτρέπει στον παίκτη να πετάει μπάλες από φωτιά, ή απλά μεγαλώνει τον Mario σε μέγεθος αν δεν είναι ήδη.
Ένα πιο σπάνιο αντικείμενο είναι το Starman (άστρο που αναπηδάει και αστράφτει), όπου ο παίκτης γίνεται ανίκητος για ένα μικρό χρονικό διάστημα, επιτρέποντας έτσι να νικήσει εχθρούς σε επαφή.

Ο Luigi, ο νεότερος αλλά ψηλότερος αδερφός του Mario είναι διαθέσιμος μόνο μέσω του multiplayer mode ως ο δεύτερος παίκτης, και λαμβάνει τον ίδιο ρόλο και λειτουργία με αυτήν του Mario.

Το παιχνίδι είχε λάβει θριαμβευτικές κριτικές, και έκανε ακόμα πιο διάσημο το ήδη τότε γνωστό είδος πλατφόρμας βιντεοπαιχνιδιών.Με τις εξαιρέσεις των εκδόσεων Game Boy Advance και Virtual Console, το παιχνίδι έχει πουλήσει 40.24 εκατομμύρια αντίτυπα, με αποτέλεσμα να είναι το παιχνίδι της σειράς Mario με τις περισσότερες πωλήσεις.

Η Allgame έδωσε στο Super Mario Bros. πέντε αστέρια, δηλώνοντας ότι "η αίσθηση του ενθουσιασμού, κατάπληξη και πάνω από όλα, απόλαυση, που ήταν αισθητά κατά τη πρώτη φορά που παίχτηκε αυτό το αριστούργημα βιντεοπαιχνιδιού δεν μπορεί να μην τεθεί σε λέξεις. Και ενώ οι συνέχειες του το ξεπέρασαν όσον αφορά το μήκος, γραφικά, ήχο και άλλες πτυχές, το Super Mario Bros., όπως όλα τα κλασικά - είτε πρόκειται για ένα κινηματογραφικό ή μουσικό περιβάλλον - άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου, εξακολουθώντας να είναι διασκεδαστικό και playable."
Εχει επίσης σχολιάσει ότι "όποιος θεωρεί τον εαυτό του gamer, χρειάζεται να παίξει αυτό το παιχνίδι, τουλάχιστον μία φορά, αν όχι απλά για ένα μάθημα ιστορίας."

I Love The 80's Music

80's game (Super Mario)

80's games (bobble)

80's games (BOMB JACK)

80's games PACMAN (1980)

80's games ( F R O G E R )

T E T R I S ( Please wait for 1 minute )

80's game (Arkanoid)

80's game (Space Invader)

80's game (asteroids)

80's game (bubble)

80's GAMES (DONKEY KONG)

80's GAMES (1942)

80's GAMES (GALAXIAN)

80's GAMES (DOUBLE DRAGON)

KUNG FU MASTER

80's game (Ping Pong)

80's game (tik-tak-toe) (ΤΡΙΛΥΖΑ)

PHOENIX

ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ BLOG / BECOME A MEMBER OF THIS BLOG

Χωρες που επισκεφτηκαν το blog απο 27-06-2013 / countries who visited the blog from 02-09-2016

ON LINE NOW

Συνολικές προβολές υπο-σελίδας απο 02-09-2016

Πληροφορίες